“การตลาดสายตาสั้น” (ตอนที่ 3) โดย สุรวงศ์ วัฒนกูล

คิวสองแถว เคยติดเชื้อ “การตลาดสายตาสั้น ตอนที่ 3 ” ค่าบริการคนละ 10 บาท ป้ามีตังค์เหลือแค่ 8 บาท ก็พูดห้วนเหมือนตวาดไม่รับป้าขึ้นรถ ผมเคยนั่งรถสองแถววิ่งไปเพียงสามป้ายก็มีอีกคันขับตามหลังแซงมาทุบหลังคารถด้วยข้อหาว่าซิ่งตัดหน้าแย่งลูกค้าตกใจกันทั้งคันวันต่อมาผู้โดยสารก็เปลี่ยนใจไปยืนรอรถเมล์จะดีกว่าเมื่อปี 2554 ก็มีวิกฤตน้ำท่วม ทหารชั้นผู้น้อยถอยรถ GMC ออกมาตามคำสั่งให้ขับมารับส่งชาวบ้านฟรี

Read more

“การตลาดสายตาสั้น” (ตอนที่ 2) โดย สุรวงศ์ วัฒนกูล

ผมไปเข้าคิวซื้อ ข้าวเหนียวมะม่วง ที่ ร้านอาหารระดับห้าดาว ล่วงหน้า 15 ปี ก่อนที่โควิดจะเข้าเมือง ข้าวเหนียวนุ่มรสอร่อย แต่ละชุดจะมีพนักงานบริการปอกมะม่วงให้เสร็จสรรพ อุดหนุนครั้งแรกแบรน์เขาแทรกเข้ามาเต็มหัวใจ หลายวันผ่านไปแวะซื้อรอบที่สอง พนักงานคนใหม่นิสัยเจ้าเล่ห์ หยิบมะม่วงมีตำหนิเป็นรอยช้ำขึ้นมาปอก

Read more